Gisteren gingen we met Zwitsers op pad, die hier in de omgeving veel stenen hebben gevonden om te beeldhouwen. Daarvoor ga je naar een Cantera. Een Cantera is een bovengrondse mijn, of een afgraving, van b.v. marmer, zandsteen, mineralen, ijzererts
etc. en een Mina is een ondergrondse mijn. Hier in onze omgeving barst het van de Canteras de Marmol = of te wel plekken, waar marmer gewonnen wordt. En bij veel bedrijven die dit marmer bewerken, b.v. voor tegels, platen etc., vind je veel ''afval''. Gebarsten
stukken marmer, of brokstukken of resten, die voor hun geen waarde meer hebben. Maar voor ons wel! Tenminste, als je niet te hebberig bent en genoegen neemt met een redelijk te hanteren stuk (want ze zijn zwaar, die brokken!). Enfin, we zijn nog maar net aan
het snuffelen, komt Joost eerst glijdend, daarna rennend weer op mij af, ik stond nog bij de auto. Hij was te dicht bij een wespennest gekomen, en 5 hadden hem te pakken. Nou, dat voel je wel! Gelukkig heb ik voor noodgevallen altijd de spuit bij me, maar
van wespensteken gaat hij er altijd als een Michelinmannetje eruitzien, dus heel dik, heel pijnlijk, maar verder ''no pasa nada''. Maar als je aan een voet aan weerszijden van de enkel een steek hebt, is dat uitermate pijnlijk bij het lopen. Laat staan dat
je een sok of schoen aan kunt. Dus nu hinkelt ie - als het moet - pijnvol door het huis. En dat voor een paar - weliswaar prachtige - stenen. Je moet er wat voor over hebben. Mag ie vandaag uitrusten en pootje omhoog.
Op de foto een voorbeeld
van de omgeving van een Cantera